Mechanizmy molekularne i komórkowe

Zwiększona produkcja reaktywnych form tlenu i stres oksydacyjny są ważnymi czynnikami przyczyniającymi się do rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego i ośrodkowego układu nerwowego. Wodór cząsteczkowy jest uznawany za nowy środek terapeutyczny, a jego pozytywne skutki w leczeniu patologii zostały udokumentowane zarówno w badaniach eksperymentalnych, jak i klinicznych. Terapeutyczny potencjał wodoru przypisuje się kilku głównym mechanizmom molekularnym. Niniejsza praca przeglądowa skupia się na wpływie wodoru na układ sercowo-naczyniowy i ośrodkowy układ nerwowy i podsumowuje aktualną wiedzę na temat jego działania, w tym regulacji redoks i sygnalizacji wewnątrzkomórkowej, zmian w ekspresji genów i modulacji odpowiedzi komórkowych (np. Autofagia, apoptoza, i przebudowę tkanek). Podsumowujemy funkcje wodoru jako regulatora sygnalizacji redoks związanej z czynnikiem 2 erytroidalnym 2 (Nrf2), zależnej od czynnika jądrowego 2 (Nrf2) oraz powiązania wodoru z mitochondriami jako ważnego celu jego terapeutycznego działania