Nie zawsze jest konieczne noszenie okularów część pierwsza.
Drodzy Czytelnicy na Waszą prośbę w listach do redakcji pochylę się na wykorzystaniem wodoru molekularnego w chorobach i urazach oczu. Ze względu na obszerność zagadnienia tu będzie skrót a cały artykuł na moim blogu.
Nie zawsze jest konieczne noszenie okularów. Tak to prawda i chociaż nie dotyczy to wszystkich przypadków to wygląda na to ,że większość jest w tej grupie.
Wdawało mi się , że w Polsce higiena wzroku jest pomijana przez badania naukowe i okazuje się , że nie całkiem. Przytoczę tu badanie z grudnia 2022 r. pod tytułem Zachowania okulistyczne wśród dorosłych w Polsce: ogólnopolskie badanie przekrojowe.
Autorzy badania : Agnieszka Kamińska, Jarosław Pinkas, Piotr Tyszko, Iwona Wrześniewska Wal i Mateusz Jankowski. Cytuję…
Około 2,2 miliarda ludzi na całym świecie ma zaburzenia widzenia. Spośród nich ponad 50% ma upośledzenie wzroku lub ślepotę z przyczyn, którym można zapobiec lub które można naprawić. Starzenie się, styl życia, genetyka, przebyte infekcje i przewlekłe schorzenia (np. cukrzyca czy nadciśnienie) to najważniejsze czynniki chorób oczu i upośledzenia wzroku . Obecnie większość głównych przyczyn upośledzenia wzroku i ślepoty ma modyfikowalne czynniki ryzyka, jak również skuteczną terapię. Jednak wyniki Światowego raportu na temat wzroku, opublikowanego przez Światową Organizację Zdrowia, wykazały, że interwencje na rzecz promocji zdrowia w zakresie pielęgnacji oczu poświęcono mniej uwagi niż interwencjom ukierunkowanym na profilaktykę wtórną lub leczenie. Istnieje szeroki zakres chorób oczu, które można skutecznie zwalczać za pomocą strategii zapobiegawczych, w tym krótkowzroczność, uraz oka, związane z wiekiem zwyrodnienie plamki żółtej, zaćma, jaglica i infekcje oka. Używanie tytoniu i dieta niskiej jakości są powszechnymi czynnikami ryzyka związanymi z licznymi chorobami, w tym chorobami oczu, takimi jak zaćma i związane z wiekiem zwyrodnienie plamki żółtej. Oprócz ogólnych zaleceń dotyczących zdrowego trybu życia, istnieją również zachowania związane ze stylem życia, mające na celu pielęgnację wzroku. Istnieje silna korelacja między ekspozycją na promieniowanie ultrafioletowe (UV) a chorobami oczu. Przewlekła ekspozycja oka na promieniowanie UV jest związana z powstawaniem zaćmy, skrzydlikiem, klimatyczną keratopatią kropelkową i nowotworami powiek. Noszenie okularów przeciwsłonecznych z filtrem UV w słoneczny dzień jest przykładem dbania o oczy, które zapewnia ochronę oczu przed promieniowaniem UV. Szacuje się, że do 2050 roku blisko połowa światowej populacji może mieć krótkowzroczność. Zachowania związane ze stylem życia, takie jak przebywanie w pobliżu pracy, niewłaściwa postawa podczas czytania i pisania, dłuższy czas na naukę i czytanie, ograniczony czas na świeżym powietrzu oraz długotrwałe korzystanie z urządzeń elektronicznych (zwłaszcza urządzeń mobilnych, takich jak smartfony) mogą prowadzić do zmęczenia wzroku i wad refrakcji (głównie krótkowzroczność wśród dzieci). Zwiększony czas spędzany na świeżym powietrzu i zmniejszona aktywność w pobliżu miejsca pracy to jedne z najskuteczniejszych interwencji opóźniających wystąpienie i spowolnienie postępu krótkowzroczności. Miejsce pracy również odgrywa ważną rolę w promowaniu pielęgnacji oczu. Wizualna ergonomia w miejscu pracy może zmniejszyć ryzyko zespołu widzenia komputerowego, suchego oka i zmęczenia oczu. Regularne przerwy przed ekranem mogą również zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawów ze strony oczu. Ponadto właściwa organizacja miejsca pracy i przestrzeganie zasad ochrony oczu w miejscu pracy zmniejsza ryzyko urazów oczu związanych z pracą.
Osoby z chorobami oczu powinny zwracać szczególną uwagę na zachowania związane z pielęgnacją oczu. Przestrzeganie zasad noszenia okularów jest podstawową zasadą pielęgnacji oczu u osób z wadami refrakcji. Ponadto stosowanie nawilżających kropli do oczu jest najbardziej dostępnym sposobem łagodzenia objawów zespołu suchego oka. Higiena rąk przed kontaktem z soczewkami kontaktowymi zmniejsza również ryzyko pospolitych infekcji oczu.
Większość badań dotyczących zachowań związanych z pielęgnacją oczu ogranicza się do zapobiegawczych zmian stylu życia, które mogą zmniejszyć ryzyko krótkowzroczności lub spowolnić postęp krótkowzroczności u dzieci.
Dlatego niniejsze badanie miało na celu ocenę zachowań związanych z opieką okulistyczną wśród dorosłych w Polsce oraz identyfikację czynników związanych z praktykami w zakresie pielęgnacji oczu wśród dorosłych w Polsce.
Wdrożenie zachowań związanych z dbaniem o oczy może zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawów i chorób oczu. Celem niniejszego badania była ocena zachowań związanych z pielęgnacją oczu oraz identyfikacja czynników związanych z praktykami związanymi z pielęgnacją oczu wśród osób dorosłych w Polsce. Badanie przekrojowe zostało zrealizowane w dniach 9-12 grudnia 2022 r. na ogólnopolskiej losowo-kwotowej próbie osób dorosłych w Polsce. Kwestionariusz badawczy zawierał zestaw pytań dotyczących 10 różnych zachowań związanych z opieką nad oczami. Populacja badana obejmowała 1076 uczestników w średnim wieku 45,7 ± 16,2 lat, a 54,2% uczestników stanowiły kobiety. Najczęstszym (30,2%) zachowaniem dbającym o wzrok było używanie dobrego oświetlenia w pomieszczeniach, a 27,3% używało okularów przeciwsłonecznych z filtrem UV. Ponad jedna piąta uczestników zadeklarowała robienie regularnych przerw przed ekranem i ograniczanie czasu przed ekranem. Mniej niż jedna dziesiąta uczestników stosowała suplementy diety z luteiną, beta-karoten, czyli cynk. Spośród 12 czynników ocenianych w tym badaniu, zgłaszana przez samych siebie wiedza na temat chorób oczu była najważniejszym czynnikiem związanym (p < 0,05) z zachowaniami związanymi z pielęgnacją oczu. Nie stwierdzono luk ekonomicznych ani edukacyjnych ( p > 0,05) we wdrażaniu większości zachowań okulistycznych wśród dorosłych w Polsce. Badanie to wykazało niski poziom realizacji zachowań związanych z opieką narządu wzroku wśród osób dorosłych w Polsce. Koniec cytatu. Całość na https://www.mdpi.com/1660-4601/20/4/3590.
A teraz jak się ma do tego wodór molekularny i jakie mamy możliwości zastosowania go w terapii wzroku.
Stres oksydacyjny inicjuje, towarzyszy i przyczynia się do rozwoju szeregu chorób i urazów u człowieka, w tym chorób oczu. Reaktywne formy tlenu (ROS) mogą generować stres oksydacyjny poprzez nadmierną produkcję ROS i/lub zmniejszenie fizjologicznie występujących przeciwutleniaczy. Aby zastąpić te osłabione przeciwutleniacze, potrzebne są substancje o skutecznych właściwościach przeciwutleniających, które tłumią stres oksydacyjny i umożliwiają gojenie. Wodór cząsteczkowy (H 2 ) jest bardzo odpowiedni do tego celu ze względu na swoje unikalne właściwości. H2 jest jedynym przeciwutleniaczem, który przekracza bariery krew-mózg i krew-oczne. Szybko przenika przez tkanki ze względu na mały rozmiar cząsteczek i skutecznie usuwa RFT, głównie rodniki hydroksylowe i nadtlenoazotyn. Oprócz działania przeciwutleniającego, H 2 wykazuje również właściwości przeciwzapalne, przeciwapoptotyczne, cytoprotekcyjne i mitohormetyczne. Istotną zaletą H 2 jest jego nietoksyczność, nawet przy stosowaniu w wysokich stężeniach.
W badaniu wykazano wpływ wodoru cząsteczkowego (H 2 ) na gojenie rogówki uszkodzonej alkaliami. Wyniki pokazują, że irygacja uszkodzonych oczu wodą nasyconą H2 natychmiast po urazie, a następnie w ciągu kolejnych pięciu dni odnawia przezroczystość rogówki utraconą po urazie i zmniejszone nawilżenie rogówki po urazie zwiększyło się do poziomów fizjologicznych w ciągu dziesięciu dni po urazie.[i]
Ogólnie rzecz biorąc, enzymatyczne i nieenzymatyczne przeciwutleniacze tworzą endogenną obronę przeciwutleniającą, aby selektywnie neutralizować cytotoksyczne ROS. Jeśli jednak stres oksydacyjny sukcesywnie gromadzi się w oczach, a ochrona endogennymi przeciwutleniaczami jest niewystarczająca do zneutralizowania nadmiaru RFT lub utrzymania homeostazy komórkowej, te nadmierne ROS mogą spowodować szkodliwe skutki i ostatecznie spowodować śmierć komórki. Dotychczas zgromadzone dowody sugerują, że etiologia wielu chorób oczu, w tym zaćmy, jaskry, zwyrodnienia plamki żółtej związanego z wiekiem, barwnikowego siatkówki, retinopatii cukrzycowej (DR) i urazów wielonarządowych , są blisko spokrewnione z ROS. Dlatego konieczne i uzasadnione jest dostarczanie egzogennych przeciwutleniaczy w celu zahamowania postępu patologii narządu wzroku i złagodzenia uszkodzeń oksydacyjnych narządu wzroku (Rysunek 1). Korzystne efekty wywoływane przez egzogenne przeciwutleniacze w celu złagodzenia chorób oczu są ekscytujące. Jednak kilka barier może utrudniać terapeutyczne wykorzystanie tych egzogennych zmiataczy, takich jak niska przepuszczalność błony i wysokie toksyczne skutki uboczne. Co więcej, te wady ograniczałyby podawanie tych terapii do wąskiego zakresu dawek terapeutycznych.
Rysunek 1 Podstawowe zasady oddziaływania wodorowego na patologie okulistyczne.
Skróty: CAT, zaćma; Rogówka NV, neowaskularyzacja rogówki; DR, retinopatia cukrzycowa; GLA, jaskra; HRS, sól fizjologiczna bogata w wodór; IP, dootrzewnowo; IV, do ciała szklistego; RD, zwyrodnienie siatkówki; RFT, reaktywne formy tlenu; TA, podawanie miejscowe; TON, traumatyczna neuropatia nerwu wzrokowego.
Podstawowym założeniem i celem potencjalnej praktyki klinicznej jest zapewnienie bezpiecznego dostarczania wodoru i precyzyjnej analizy wydajności. Kompatybilność tkankowa wodoru jest zadowalająca, ponieważ jest substancją endogenną, która jest stale wytwarzana w jelicie człowieka. Z punktu widzenia bezpieczeństwa wodór ma przewagę nad wieloma innymi przeciwutleniaczami, ponieważ nie wykazuje cytotoksyczności nawet w wysokich stężeniach. Wdychanie wodoru było już stosowane w profilaktyce choroby dekompresyjnej u nurków i zapewniało dobre profile bezpieczeństwa.
Wodór może modulować kilka funkcji biologicznych i wykazuje działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne. Zdolność wodoru do neutralizowania wolnych rodników, zwłaszcza rodników hydroksylowych, jak również innych szkodliwych ROS, można wykorzystać do leczenia lub zapobiegania zaburzeniom oczu związanym ze stresem oksydacyjnym. W praktyce klinicznej okulistyczne wykorzystanie wodoru pozostaje dziedziną rzadko poruszaną. Jednak seria pionierskich eksperymentów opartych na dowodach laboratoryjnych potwierdziła cenne możliwości opracowania wodoru jako narzędzia terapeutycznego przeciwko chorobom oczu (Rysunek 2).
Zwyrodnienie siatkówki (RD) to heterogenna grupa dziedzicznych dystrofii siatkówki charakteryzujących się postępującą apoptozą fotoreceptorów. Obecne strategie terapeutyczne przeciwko RD obejmują terapię genową, suplementy diety, terapię antyapoptotyczną, przeszczepy siatkówki, protezy siatkówki i terapię komórkami macierzystymi i wodór molekularny . Ze względu na złożoność etiologii i przewlekły cykl patologicznej progresji efekty terapeutyczne wspomnianych podejść pozostają jednak niezadowalające. Wykazano, że ROS odgrywają kluczową rolę w niezależnej od kaspazy apoptozie fotoreceptorów w RD . Pogląd ten jest dodatkowo poparty faktem, że wiele przeciwutleniaczy skutecznie hamuje degenerację fotoreceptorów w modelach RD. Biorąc pod uwagę silną zdolność wodoru do wychwytywania, uzasadnione jest postawienie hipotezy, że egzogenna suplementacja wodoru może złagodzić stres oksydacyjny w RD i działać jako strategia terapeutyczna opóźniająca lub zapobiegająca degeneracji fotoreceptorów
Nadmierna ekspozycja na światło może indukować powstawanie i gromadzenie się ROS w siatkówce i ostatecznie prowadzi do apoptozy fotoreceptorów. Patologiczny mechanizm choroby rzadkiej wywołanej światłem jest częściowo podobny do mechanizmu choroby rzadkiej . Dlatego ten wysoce odtwarzalny model był szeroko stosowany w patologicznych i terapeutycznych badaniach ludzkich RD. Dotychczas dwa niezależne badania wykazały, że nasycony wodór w soli fizjologicznej może chronić siatkówkę przed uszkodzeniami wywołanymi światłem poprzez osłabienie stresu oksydacyjnego. Wykazano, że zarówno architektura siatkówki, jak i formy elektroretinogramu przystosowane do ciemności (ERG) były stosunkowo nienaruszone u szczurów traktowanych wodorem w porównaniu z kontrolami traktowanymi nośnikiem . Bardziej szczegółowo, badania z użyciem mikroskopu elektronowego wykazały, że traktowanie wodorem może chronić organelle komórkowe fotoreceptorów przed uszkodzeniem wywołanym światłem. Do pewnego stopnia te wyniki mikrostruktury potwierdzają, że wodór może przenikać przez błony, a następnie przedostawać się do jądra i mitochondriów. Ponadto stężenie dialdehydu malonowego w siatkówce, przypuszczalny marker peroksydacji lipidów, zostało znacznie zmniejszone przez terapię wodorem, co wskazuje, że ochronne działanie wodoru można przypisać jego właściwościom przeciwutleniającym. Te zachęcające odkrycia oparte na modelach fototoksycznych potwierdzają skuteczność wodoru w powstrzymywaniu degeneracji fotoreceptorów i rzucają światło na odkrycie nowego leku zapobiegającego uszkodzeniom siatkówki w związanym z wiekiem zwyrodnieniu plamki żółtej lub barwnikowym zwyrodnieniu siatkówki. Z długoterminowej perspektywy opóźnienie występowania i progresji rzadkich chorób za pomocą klinicznej terapii wodorowej oraz ustanowienie skutecznego protokołu administracyjnego są przedmiotem przyszłych badań.
Retinopatia cukrzycowa (DR) jest główną przyczyną ślepoty wśród siły roboczej krajów rozwiniętych, a także stanowi istotną przyczynę ślepoty w populacji osób starszych. Ogólna częstość występowania retinopatii wśród chorych na cukrzycę wynosi około 26%. Zarówno badania kliniczne, jak i eksperymentalne wykazały, że DR jest ściśle związana ze stresem oksydacyjnym: zmiany biochemiczne indukowane przez ROS mogą wywoływać zarówno strukturalne, jak i funkcjonalne nieprawidłowości w mikrokrążeniu siatkówki cukrzycowej, powodując rozpad bariery krew-siatkówka. Bariera krew-siatkówka ma kluczowe znaczenie dla oddzielenia elementów nerwowych siatkówki od krążenia i ochrony siatkówki przed krążącymi komórkami zapalnymi i produktami cytotoksycznymi. W konsekwencji ROS uznano za główny czynnik przyczyniający się do patologii DR. Celem nowatorskich badań było zbadanie wpływu HRS na szczurzy model DR wywołany streptozotocyną. Stwierdzono, że HRS może hamować aktywność kaspazy, łagodzić apoptozę siatkówki i zmniejszać przepuszczalność naczyń. Ponadto terapia HRS może zmniejszać pogrubienie miąższu siatkówki. W innym badaniu przyjęto również HRS w celu złagodzenia DR wywołanego streptozotocyną i stwierdzono, że bariera krew-siatkówka u tych leczonych szczurów została skutecznie zachowana.
Urazowa neuropatia nerwu wzrokowego jest jedną z najbardziej wyniszczających przyczyn trwałej utraty wzroku i całkowitej ślepoty. Po urazowym uszkodzeniu, takim jak zmiażdżenie nerwu wzrokowego, w uszkodzonych siatkówkach stwierdza się wyraźne oznaki apoptozy komórek zwojowych siatkówki (RGC). Stres oksydacyjny jest obecnie uważany za czynnik patologiczny, który pośredniczy w pourazowym procesie apoptozy RGC. Pionierskie badanie wykazało, że wodór może sprzyjać przeżywalności RGC i poprawiać powrót funkcji wzrokowych w modelu szczura zmiażdżonym nerwem wzrokowym. Co więcej, końcowe barwienie transferazy dezoksynukleotydowej dUTP i test dialdehydu malonowego sugerowały, że w efektach neuroprotekcyjnych pośredniczy tłumienie apoptozy indukowanej przez ROS. Te instrumentalne odkrycia podkreślają możliwość opracowania wodoru jako skutecznego narzędzia przeciwko traumatycznej neuropatii nerwu wzrokowego w praktyce klinicznej.
Zaćma jest główną przyczyną ślepoty na całym świecie i dotyka do 80% populacji ludzkiej w wieku powyżej 70 lat. Jego rozpowszechnienie wzrasta w wielu krajach ze względu na wzrost liczby osób w podeszłym wieku. Obecnie jedynym skutecznym sposobem leczenia zaćmy jest chirurgiczne usunięcie zaćmy i zastąpienie jej sztuczną soczewką wewnątrzgałkową. Niemniej jednak wstępne badanie sugerowało, że wodór może działać jako alternatywna terapia zaćmy. Wykazano, że wodór może opóźniać powstawanie zaćmy i przywracać zdolność przeciwutleniającą w modelu zaćmy selenitowej poprzez utrzymywanie aktywności wielu enzymatycznych i nieenzymatycznych przeciwutleniaczy. Nagromadzenie dialdehydu malonowego w soczewkach szczura, któremu podawano selenit, zostało również skutecznie stłumione, co wskazuje, że wodór prawdopodobnie zapobiegał utlenianiu lipidów błony soczewkowej. Zgodnie z klasycznymi teoriami, RFT są kluczowym czynnikiem etiologicznym inicjacji zaćmy: RFT prowadzą do gwałtownego wzrostu szkodliwych reakcji biochemicznych w soczewce, w tym sieciowania i agregacji białek soczewki, peroksydacji lipidów błonowych, apoptozy komórek nabłonka soczewki. soczewkę oraz ewentualne powstanie i postęp zaćmy. Biorąc pod uwagę silną zdolność wodoru do wychwytywania RFT, uzasadnione jest dalsze badanie jego efektów terapeutycznych w patologii zaćmy w warunkach klinicznych.
Potencjalne efekty terapeutyczne przeciw jaskrze
Wiadomo, że przejściowe podwyższenie ciśnienia wewnątrzgałkowego wywołuje uszkodzenie I/R siatkówki i powoduje martwicę i apoptozę neuronów siatkówki. Te cechy patologiczne bardzo przypominają objawy ostrej jaskry z zamkniętym kątem przesączania . Mechanizmy leżące u podstaw uszkodzenia I/R są ściśle związane z tworzeniem ROS, które uznano za czynnik przyczyniający się do patogenezy jaskrowej neurodegeneracji. Co zachęcające, wykazano, że endogenna suplementacja enzymami antyoksydacyjnymi lub zmiataczami ROS może opóźniać lub zapobiegać urazom I/R w wielu siatkówkach ssaków. W niedawnym badaniu opartym na modelu szczurzym, ciągłe podawanie kropli do oczu nasyconych wodorem natychmiast zwiększyło stężenie wodoru w ciele szklistym i stłumiło stres oksydacyjny wywołany przez I/R, prowadząc do zmniejszenia apoptozy neuronów siatkówki. Ponadto potwierdzono, że traktowanie wodorem hamuje aktywację mikrogleju, co może prowadzić do postępującej neurodegeneracji w uszkodzonych siatkówkach. Inne badanie miało na celu zbadanie mechanizmu antyapoptozy terapii HRS wykazało, że HRS łagodzi uraz I/R siatkówki poprzez hamowanie polimerazy poli ADP-rybozy 1, enzymu jądrowego zaangażowanego w regulację wielu patofizjologicznych procedur komórkowych, w tym utlenianie DNA i apoptoza za pośrednictwem kaspazy-3. Te właściwości przeciwapoptotyczne i przeciwzapalne zainspirowałyby nas do przetestowania terapeutycznego działania wodoru na patologie jaskrowe w przyszłej pracy klinicznej. Ekscytotoksyczność indukowana glutaminianem jest kolejnym niezależnym od ciśnienia wewnątrzgałkowego czynnikiem przyczyniającym się do apoptozy RGC w jaskrze. Podawanie HRS zmniejszyło uszkodzenie ekscytotoksyczne glutaminianu i przyspieszyło regenerację siatkówki u świnek morskich. Te korzystne wyniki można przypisać supresji komórek glejowych i promowaniu klirensu glutaminianu. Te podstawowe mechanizmy wzbogacą naszą wiedzę o wodorze jako nowym elemencie terapeutycznym przeciwko jaskrze.
Terapeutyczny gaz medyczny może działać jako rozsądne podejście do leczenia chorób związanych ze stresem oksydacyjnym. Wodór to obiecujący środek gazowy, który znalazł się na czele badań terapeutycznych w ciągu ostatnich kilku lat. Może selektywnie redukować cytotoksyczne ROS i wywierać działanie ochronne na narządy poprzez regulację stresu oksydacyjnego i stanu zapalnego. Wodór jest tak łagodny, że nie zakłóca metabolicznych reakcji utleniania-redukcji ani nie zaburza RFT zaangażowanych w sygnalizację komórkową. Jak podkreślono wcześniej, skuteczność i bezpieczeństwo wodoru w łagodzeniu patologii oka zostały zweryfikowane w serii eksperymentów. Pionierskie próby omówione w niniejszej pracy rozpalają nadzieję na odkrycie nowego, łatwego i uniwersalnego narzędzia terapeutycznego przeciwko chorobom oczu.
